von Jupp Tenhaef, Kevelaer

Wülderej

Wülderej

De Wülder Jann satt in sinn Gaat
on bebbelde van Tehn tott Plaat.
Sinn Fell hat enne roje Streep
van enne spetzem Buregreep.

„Wat alles so“, säj Wülder Jann,
„ganz onverwachs geböre kann.
Wat sinn de Menße toch en Kloch,
se gönne mej nit ens de Loch.“