von Jupp Tenhaef, Kevelaer

Stroff

Stroff

Den alde Posshas läj sech neer.
„Ek well“, säj hern, „nau sterwe!“ –
„Dat gevvt et nit“, säj duw sinn Frau,
„wej modden Eier färwe.

Die Blage wachten al op ons;
wat söllen die well sägge,
as wej die nau op ens necks merr
in all öhr Nesskes legge?“ –

„Nee“, säj den Has, „dat Stück es üt;
ek sörg, dat all die Krodde –
wenn glövvt dann noch van die an mej? –
de Eier kope modde!“