Sent Märte rejt

Dor trecke Rej an Rej
werr all die bonte Lechter.
Et Läve kömmt vörbej
met düsende Gesechter.

Dat es enn Wonderwelt
für Kleijne on för Grote.
Et Läve danzt on spölt
van Ovend dör de Strote.

On Jöös sinn Fackel wörd
van vier Mann hoog gedrage.
Hern hät – nauw Lüjkes hörd –
de feijnst van all de Blage.

On Fretzkes Schneestaak
lott merr de Lüj bequake.
Di Rüüv van Vaders Plack
den Düvel bang koß make.

Vandag es ennen Dag
för Alde on för Jonge.
Dörm wörd bes in de Nach
Sent Merte noch besonge.

On treckt härn för ons op
dann Dag för Dag dört Läve,
sallt mängen ärmen Dropp
ganz seeker wän’ger gäve.