von Willi Rommen Kevelaer

Nejschirreg

Vor kortem, Mens, was ek et satt,
dor doch ek, goj es dör de Stad,
bej Stasse sog ek Menze stohn,
ek doch, watt solln die dor wäll dun.

Man es niet nejschirreg, dröm ek henn,
om bej de Menze nortesien,
dor bej die Menze medden tösse,
stond ene Mann, den verdellde Bösse.

Van Coca Cola erne Drank,
hän giv mej ok enn, gottseidank
ek dronk die Böss bedächtech ütt,
et Water lieb mej in de Schnütt.

Dor köjes sien, es man et satt,
enn gätt bedächtech dör de Stad,
hätt völ Glöck, onn en beche Mut,
kömmt man fress tröck, en dat düt gut.