von Willi Rommen Kevelaer

Kaerßmess

Dat Johr gett öm, dat es ons kloar,
nouw ess ja hoss wär Kaerßmess dor.
Et ess vör alle, dat es kloar,
ett schönste Fest well in et Johr.

Röst ja on Besennlichkeit,
meckt sich bej de Menze breit,
sej wöre ruhiger met den Tid,
en lote Haß, en lote Stritt.

Geschenke wöre ock gekocht,
later van et Chrestkend dann gebrocht,
dor köje Kinderooge löchte sien,
dat mekt dat Kaerßfest ja so schön.

Ess die Bescherung dann gelonge,
wöre Kaerßmessliches dann gesonge,
all die senge niet te knapp,
Kind en Kegel, Mamm en Papp.

En ess die Fiererej dann ütt,
sütt man all so glöcklech ütt,
dann denkt man över Kaerßmess noar,
hoffentlich sin wej bejänn noch idder Johr.