von Pit Martens, Kevelaer

Heckepeck

Ek lüster vör de Witschaftsdöör.
Den Örgel klempert, spöld on düt.
On wie ek so sinn Liche hör,
koom ek int End der benne ütt.

Ek prüv dor enne an de Thek,
wi all de Menße sonder Krag.
Ek häbb as döcker Heckepeck,
on weet well wi ek dän verjag.

Dat örgeld, bemmeld on dat sengt,
on alles dat för enne Groß.
Et danzt on weppt, et steppt on sprengt,
et es as wackeld Dör on Poß.

Dat Lache, Danse on  Gedüj
sinn Pujjers tägen Heckepeck.
On sinn ek mäj de Kroon as müj,
dann fend dän echten Dokter ek.