von Willi Rommen Kevelaer

Feuerwehr

Foart gej naar Wemb, en kommt von Kävele her,
läd lenks van de Stroot die Feuerwehr,
kieckt gej mäs henn, ganz genau,
et ess erne moje, gepflegten Bouw.

Johrelang ett mieck öm Spaß,
wass Rötten-Henn bej ett Feuerwehr-Hüss den Baas,
wenn sej van Dag van de Feuerwehr wat wolle,
dann moje ow wende als örstes an „Bolle“.

Ess ess Alarm, dann kieckt es genauw,
de Jonges sinn omändig gouw,
te Fut, met Autos on met Fietse,
süt man na de Wembsen-Dyck sej ja flietse.

Ob de Wages, dat ess klaar,
dann gett et av, met Tatüt-Tata,
völ Menze sägge dann ganz schlau,
wat sin de Jonges van Dag wär gouw.

De Feuerwehrlüj die sinn üt gut Holz,
op ör sinn wej omöndig stolz,
wei hope well, dat et ömmer so ess,
doch dat et so gut klappt, dat ess ja gewess.