von Pit Martens, Kevelaer

Fastelowend

Alljohrs enns hier op den Toll
gett et öwerall tummelboll.
On de Quente sin verfloge,
twars es alles, näs verboge.

Wat söns achter, es nauw vör,
alles dräjt in bonte Klör.
Et kömmt mängen ärmen Dremmel
nauw för drij Dag in den Hemmel.

Golde Knöppkes an de Frack –
praat es sönnen Heer in Lack.
Et gevvt Freud met enn par Lompe
on in Nobermann sin Klompe.

Es et in de Welt nit geck?
Nie päßt ons dem Beus so krock.
Döröm mott man enns makiere
Nobermann sin Fell probiere.

Drij Daag treckt et hen on her,
hier den Aap on dor den Bäär.
On ant End vertällt de Kaater
ow noch wat van det Theater.