von Willi Rommen, Kevelaer

Et Spätzke

En Spätzke flog well dör de Stad,
hän doch, wat sinn die Menze natt,
wat sinn dat doch vör dome Lüj,
die dor vergäte die Paraplüj.

Denn ene Mann den dor henn kömmt,
denn es ja bloß in et losse Hemd,
enne Jaß, denn hat em gut gedohn,
hän bruckte nie in de Rägen te stohn.

Denn Spatz, denn doch van mej könne se lehre,
ek bruck gen Paraplüj, ek hab ja Fääre.
So hört op mej, gej lieve Lüj,
lot ow Fääre wasse, dann get et ohne Paraplüj.