von Pit Martens, Kevelaer

Et batte nit

As dat Dack
van’e Welt
witt loßging,
keeken de Lüj
grot op.

On as de Menß nor
de Stäre stüürde,
lurden hern hoß
den Heer in’e Kaate.
Wat koß et baate?

As de Menß
sinne Planet et
et Lech üttbloste,
fond hern sech
in sinne
Vorgänger werr.