Den alden Hobel

Ek sat as Jöngske in de Krölle
an Vaders Hobelbank.
Den Hobel flötte mej enn Liche,
miek Kaas on Käske bletzeblank.

On rondheröm de Krölle floge.
On Vader song met Pett.
Härn song dör Dage on dör Johre
met sinnen Hobel öm de Wett.

Den Hobel sörgde för de Wenter,
för Kappes in de Tonn.
On was et Pöckske ingesaalte,
dann schinnde ons werr all de Sonn.

Wej plogen ons vandaag on hoste,
datt bloß den Daaler röllt.
Den Düwel klempert met de Größkes
on öm de Geldbüül danzt de Welt.

Ek halt et met den alden Hobel,
därn in sinn Hücksken drömt.
Ek hör sinn Fleujte on sinn Senge
ook wenn den Düwel äges kömmt.