von Pit Martens, Kevelaer
De Schuur
Et hummelt.
De Loch betreckt sech
on Wend kömmt op.
Wolkeberge trecke
leeg över Land.
Se sinn ütt
wie gewältege Diere,
die mej verschreck maake.
Ek gonn lope,
so gauw as ek kann
on verstopp mej gut.
Ek hör et noch krake.
(Juli 1976)