von Pit Martens, Kevelaer

De Könneng kömmt 

Dän all di Selverplaate böört
es nauw as Könneng werr geköört.
An Könneng Fretz, dä Groote,
fond man di rechtge Moote.

De Majestät gebörd de Ehr;
on Selwer klengt, et blitzt ömher.
Man sengt on drenkt, et danzt et Läwe.
On Fatt öm Fatt mott sech ergäwe.

De Fläß gevvt enne de lästen Dropp,
on Fretzkes Manne kriege Schloop.
Den enne süht de Frauw al wenke,
de andre fend genn Döreklenke.

Paradeschritt seckt op de Kauw
den Hahn, et kackert vreet sinn Frauw.
Dann hörd me’t dör de Märge Kräje:
„Gauw, Könneng, met ow Manne, heuje!“