De Josephsquell

Wörd Kävele enn nobel Bad,
was et Gelüj nit för de Kat.

Dem Beebert es hoß affgeschrewe.
De Josephsquell es ons geblewe.

Di hät sech äges hälleg gesproke.
On nimmes hät hier wat verbroke.

Sent gistere löppt al et Watwer.
On dat verdriewt so mange Kater.

De Josephsquell brocht völ Verdriet.
Toch meckt se dann de Lüjkes fit,

sörgt se,Gott dank,
för enne Naam met Klank.