Dat alde Roathüss

Dat alde Roathüss kiekt genouw,
ess enne moje, alde Bouw,
gog gej vorbej en kiekt ess henn,
hän ess ja herrleck an tesien.

Enne mojen Törn, en alde Uhr,
dat sütt man ja ok selde nur,
ok moje Fenster, ett ess niet geloge,
met moje, ronde, sternene Booge.

Vör ons Börgers ess ett liev,
bouwen drin ess ett Achiv,
dat Schoolamt dat läd medden drin,
welt gej van die School watt, goje henn.

Ons alle ess ja ock bekannt,
bowe ess ett Standesamt,
dar sinn all düsende getrouwt,
hoffentlich hätt nimmes ett berouwt.

Menze, nauw wett gej genau,
watt över derse mojen Bouw,
lot sej darin noch lang well walde,
dann blevt dat Roathüss ons erhalde.