von Willi Rommen Kevelaer

Beedefahrt

Siech gej es krank, off et ess ow fad,
gon sej naar Kävele ob Beedefahrt.
Na Maria sin Kapälleke dor treckt et ör henn,
dor te bäje häve se in de Senn.

Ok Hollander en Belße komme hier henn,
wenn sej voll Sörg en Not well sinn,
en paar Kerße wöre angemakt ütt guje Grond,
över de Krüßwäch wört gemackt ok de Rond.

En Andenken van Kävele wört noch met gebrocht,
an die Liefde thüß wört ok gedocht,
dann noach gouw en Tass Koffie, en en Stöckske Kuk,
dat düt de Pelgerem ok gut.

Dann get et wer op Thüß opan,
die Beedefahrt es nouw gedan,
en blievt man gesond, en hät man või Glöck,
kömmt man idder Johr naar Kävele wär tröck.